OVER DE APPROPRIATIE VAN OSCAR WILDE
‘Oi, Oscar Wilde!’
De tweede klas van de school waar ik Klassieke Talen gaf was op excursie naar Londen. Nietsvermoedend kuierde ik iets voor de groep uit langs de kade van de Theems ter hoogte van London Eye, toen een daar toevallig pauzerende Charlie Chaplin-imitator opkeek van zijn smartphonescherm, naar mij wees en riep: ‘Oi, Oscar Wilde!’
Het onverwachte gevolg van het feit dat ik mijn haar kort ben gaan dragen, is dat ik tamelijk vaak voor Oscar Wilde (1854-1900) aangezien word – ofwel, door lieden die wat minder lezen, voor Tonio, de ongelukkig omgekomen zoon van A.F.Th. van der Heijden, die op het omslag van diens gelijknamige succesvolle in-memoriamroman staat afgebeeld met een foto waarop hij een karakteristiek portret van Wilde imiteert, compleet met stok, slappe zijden vlinderdas en bontkraag. Voor een voordragend dichter die ook vaak in de Romantische hoek gezet wordt en – toegegeven – ooit voornamelijk zijn inspiratie uit de late 19e eeuw haalde en het daarbij ook niet onbelangrijk vindt om zich naar de gelegenheid te kleden, is zulk een vergelijking des te confronterender. Lees verder Simon Mulder: ‘Wiens Wilde is het eigenlijk?’
