De hedendaagse Oekraïense literatuur in vogelvlucht
Door Tobias Wals

– Oké, kijk, het gaat hierom… De uitgeverij is bezig met een speciaal project, je snapt zelf wel voor welke dag – een boek met als thema: ‘Waarom ik van Oekraïne houd’. Het moet een bundel worden waar onze bekendste schrijvers aan meewerken, jij bent toch ook bekend? Schrijf dus op waarom je van Oekraïne houdt. Wat je maar wil – een verhaal, een schets, etc… Zolang er maar relevante motieven aan bod komen. Heb je daar tijd voor?

– En wat als ik niet van Oekraïne houd? vroeg ik.

– Nou ja… schaterde Ihor, dan schrijf je dat je er niet van houdt.

Uit Oleksi Volkovs verhaal ‘Señor Robinson’.

Op 24 augustus 2016 vierde Oekraïne vijfentwintig jaar onafhankelijkheid. De Kievse uitgeverij Nora-Droek publiceerde ter gelegenheid van het jubileum de verhalenbundel ‘Ik like Oekraïne’ (Я like Україну). Geen slecht idee – sinds Euromajdan in 2014 een einde maakte aan het regime van de pro-Russische president Janoekovytsj viert het patriottisme hoogtij in Oekraïne. Het zijn gouden tijden voor producenten van blauw-gele vlaggen en vysjyvanka’s, traditionele hemden met borduursels. Ook uitgevers proberen munt te slaan uit deze vaderlandsliefde. Lees verder ‘Ik like Oekraïne’ →